-
1 naprzód
adv. 1. (przed siebie) [ruszyć, posunąć się] forward(s); [biec, iść] ahead- zrobił krok naprzód he took a step forward, he stepped forward- stał z jedną nogą wysuniętą naprzód he stood with one leg forward- naprzód marsz! Wojsk. forward march!2. (na czele) dzieci niech idą naprzód let the children go first 3. (wcześniej) [planować, rezerwować, przygotować] ahead, in advance; [płacić] in advance; up front pot.- kilka dni/tygodni naprzód a few days/weeks ahead a. in advance- martwić się naprzód to worry unduly4. przest. (po pierwsze) first(ly); (najpierw) at first■ krok naprzód a forward step, a step forward- znaczny a. poważny krok naprzód w walce z terroryzmem a major step forward in the fight against terrorism- dążyć naprzód [osoba, społeczność] to be forward-looking- iść a. posuwać się naprzód [praca, budowa, negocjacje] to (make) progress; [wiedza, technika] to advance- posunąć a. pchnąć coś naprzód to make headway in sth- posuwać a. pchać coś dalej naprzód to forge ahead with sth- wybiegać myślą a. myślami naprzód to think ahead, to take the long view* * *advahead, forward* * *adv.1. (= do przodu) forward, onward, on, ahead; naprzód! ( komenda) forward!; cała naprzód żegl. full (steam) ahead; iść naprzód go on, advance; przen. (= czynić postępy) make progress; technika posuwa się naprzód technology advances l. goes ahead; wielki krok/skok naprzód a giant step/leap forward; to odkrycie oznacza krok naprzód this discovery marks a quantum leap forward; wybiegać myślą naprzód (= w przyszłość) look l. plan ahead.2. (= zawczasu, z wyprzedzeniem) in advance; kupić sobie bilety pięć dni naprzód get one's tickets five days in advance.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naprzód
См. также в других словарях:
naprzód — 1. «przed siebie, w przód, do przodu; na czele, na przedzie, przed innymi» Pobiec naprzód. Posuwać się, iść naprzód. Naprzód marsz! ∆ mors. Cała naprzód «komenda dla maszynowni oznaczająca, że maszyny mają pracować całą swą mocą» ◊ Wielki,… … Słownik języka polskiego
pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
